Bebeşim

Unuttuğunu sanmıştım kitabını dürmüş´tüm,
Yıllar sonra tesadüf sinemada görmüş`tüm,
Sana zamanında bir söz vermiş´tim,
O an o sözümden döndüm bebişim.

Kapanmıyor yaralarım derinden yandı mı,
Söz geçmiyor kalbime gönülden sevdi mi,
Yıllar geçti sen den alamadım kendi mi,
Hiç dönmeyeceksin sandım bebişim.

Yokluğunla taş olmuştu göğsümde atan,
Hançer olsa işlemez kalbime batan,
Geldiğini görünce sokağında yatan,
Kimseler değildi bendim bebişim.

Bebişim, gözlerimde hep sen var´dın,
Şu küçücük kalbimde dünya kadar´dın,
Yokluğunla kor ateş varlığınla kar´dın,
Hasretinle yanıyordum söndüm bebişim.

Oysa ki ne çok bakmıştım gittiğin yola,
Gelmişiz sanıyordum bu yolda sona,
Yokluğun çok şeyler öğretti bana,
Hamdım, piştim, yandım, bebişim...


FAKİR OĞLU...