Bedava!

Ben giderken masanın üzerine insanlığımı bırakıyorum.
Belki ihtiyacın olur alır giyersin üzerine.
Bir saatliğine bile insanlara melek olursun.
Doğarsın onların günlerine gecelerine.
Sana inşallah yakışır bu elbise.
Pek pahalı bir şey alamadım sana kusura bakma,
Benim masaya bıraktığım şey bedava.

Ben bu şehirden asla ayrılamam derken gidiyorum.
Arkamda ismimi bırakıyorum.
Ağaçların kenarına yazılan ismimi.
Belki ihtiyacın olur diye onu da yatağının başına bıraktım.
Ona bakar bakar beni hatırlarsın.
Belki bana dökersin içini diye bırakıyorum.
Sana pek iyi gelmeyecek belki ama,
Pahalı bir şey alamadım sana kusura bakma,
Benim yatağının başına bıraktığım şey bedava.

Ben hiç senden ayrılmam derken seni terkediyorum.
Arkamda sana kalbimi bırakıyorum.
Belki ihtiyacın olur diye onu bir kenera attım.
Canın sıkıldıkça ona bakıp gül diye.
Sana pek uğurlu gelmeyecek ama,
Pahalı birşey alamadım sana kusura bakma.
Benim sana bıraktığım şey kalbim.
Eğer sevgiye ihtiyacın olduğunda,
Onu da esirgemeyeyim sana.
Al harca, o da bedava !