Bedevi Ardında Aruz Vezni Izleriyle

biz hep yakınız,hemde çok
eskiye ne yapsam olmuyor...

kaçak zamanları
kim yakalayabilir
ardına bakmadan kaybolup gitmek
tuzla buz olup
ayrılmak kalbinin tam orta yerinde
her tanesi ipek tenine dağılarak
kurak toprak gibi içine nüfus edecek kadar susamış
ulaşabilecek onca ışık süzmesi
yüzüme dolarken
gece karanlığının soğukluğu vuruyor
ellerimde kalın camdan gözlüklerim
yaş akar izi kalır misali
ovuşturmakta ellerim sıcaklığını
dudaklarımdan çıkan bahaneleriyle
hendek atlatıyorum develerime
bahtsız bedeviyle çölün ortasında
ardında aruz vezni izleriyle...