Bedi Hasret...

Beni zuhur ettin
barındığım efkarımın sis küfesinde
Buhur ile uladın azar yanımı tar göğsünün inleyen kafesine
Nefsim hengame varlığına umut eder
Rücu ile sabrı zamana sen için var edene kusur eder
Kusurumun kın bendi
İlmik zara ile şahsa mevt eder
Kendimden dökülen beni
Mahpus ziyan ömürde sen ile azat eder