Begonyalar Açmaz Ki

Hüznümü bilirsin
Bilirsin hissedersin
İçimdeki acıyı
Yangını
Daha dumanı tütmeden
Sen bir gülüversen
Aydınlanır bin yıllık harabeler
Sen üzülsen
Yıkılır Endülüs
Yıkılır ruhumdaki şehirler
Bir ben
Bir sen
Düşünürüm
Aynalara baka baka
Aynalarda kaybolmuş adım
Sen yüreğimi besleyen kadın
Kıyamam bakmaya yüzüne
Saklarım ismini
En gizlime
Bir şiir yazarım güleç
Sen inanmazsın güldüğüme
Sesimden anlarsın
Yarım yamalak gülüşümden
Anlarsın işte
Saklayamam senden
Çok korkuyorum
Gün gelir gidersin diye
Begonyalar açmaz ki gidersen
Kimse evini beyaza boyamaz ki
Yaz gelmez ki
Gidersen
Nehirler taşar
Aç kalır kumrular
Kar yağar adaya
Hasret kalır gökler
Bir hoş sedaya
Kim dayanır söyle
Böyle bir vedaya