Bekâr'ın Rüyâsı

Gizemli bir aşkı ben,mâziden duyuyorum.
Yatağımda,evimde yalnızım,uyuyorum.
Ne kimse var,ne kadın var yanımda,
Bir rüyâ var,akıp giden kanımda.

Bir rüyâ'ki vâdisi elmas ve gümüş taşlı,
Yeşillikler içinden,geliyor kara kaşlı.

Leylâ olmuş,bana bakar durmadan,
Ben yaklaşırım,o yaklaşır sormadan.
Sanki,bütün ağaçlar,ve kuşlar bize bakar,
İki süliet sanki,arzuya doğru akar.

Ortalıkta kimse yook,aşkın gözü körleşir,
Ve iki el birleşir,lebleri buse'leşir.
Anka'nın kanadında,Kaf dağı geçiyordum,
Sevgilimin elinden,iksirler içiyordum.

Serapmıydı bilinmez,lâkin mutluluk bu'ydu.
Bu vuslat ile gönlüm,aşkın ritmini duydu.
Bir peri'ydi bu dilber,imgeleri dolduran,
Bu rüyâlardı benim,güllerimi solduran.

Bu düşler,bir ömür avuttu beni,
Bin kara sevdâya degerdi teni.
Ol âfete mest olup,onun aşkına yandım.
Bitmesin gece derken,çok erkenden uyandım.

Ey Hikmet,gönlünü,indir yüceden,
Gerçeğe dön,dön hayırsız geceden.