Bekle Beni Anne

ben yine vuruyorlar anne
hem de en hassas yerimden.
üstelik,
esrarlı kocaman kara gözlerim yok artık
torbalanmış altları, gitmiş ışıltıları,
bezginlik var ki artık bakışlarımda,
kimse beni anlamıyor anne.

öyle yoruldum ki,
çöküp bir köşeye kalmak istiyorum.
son defa diye her kalkmamda
yeniden yeniden vuruyorlar
garip yavrusu gibi elimde kalan tek şeyimi
yüreğimi, yüreğimi annem
vuruyor, kırıyorlar.

eskidenmiş cevvalliğim,
yarına umut taşımıyorum artık,
her kırıkta biraz daha kopuyorum hayattan.
sanki, sanki daha çok vurmalarını bekliyorum.
görüyorum, biliyorum benden sonraki pişmanlıklarını,
ben hem o günü bekliyor
Hem de sana geliyorum,
bekle beni
bekle beni annem