Beklemek / Acı Gerçek
Beklemek
Acı veren bir gerçek
Gözündeki umut ışığı cama düşmüş gözlüyor yolu
Gelecek olan ya bir sevgili ya da yüreği yanık bir ananın oğlu
Ha geldi ha gelecek derken alır zaman kıskacı
Artık her geçen an acı verir ruha yaptıkça baskı...
Herkes bir şey bekler
Kimi geçecek zamanı
Kimi gelecek...
Kimi güneşle sabahı
Kimi bastıracak karanlığı...
En acı vereni ise beklemektir
Gelmeyecek olanı
Bir umut diyerek sabırla her anı
Damarlara zerk etmek gibi zehirli kanı
Ölümüne yudumlamak ve beklemek son anı...
Dertler yumağında kıvrım kıvrım kıvrılana ne demeli
Olmuyor ki sabahlar bir ferahlık esmeli
Zaman durmuş sanki akrep yavaş yavaş ruhu sokuyor
Ve her çığlıkta hayat imtihanının sırları bir bir faş oluyor...
Ya gönlünü bir sevgiliye rehin verenlerin beklemesi
Gel işareti ile azat olacakları günleri istemesi
Kalp ağrısı başkadır çekeni bilir
Ve bu yolda beklerken öleni...
Beklemek
Acı ve heyecanlı bir gerçek
Sonunda varsa beklenilene kavuşmak
Unutulur beklerken içten içe yanmak
Hayatın cilvesi bu, kader deyip inanmak
Ve sonra Yaradan'a şükür duası sunmak...
27-03-2012
Şiiri okuyan, beğenen ve degerli yorumları ile katkıda bulunan dostlara teşekkür ederim...Şöyle bakıp geçene de saol diyeyim bari...ÖF
aslına bakacak olursan, beklemek kavuşmaktan da güzeldir genellikle... beklerken kurulan hayaller, gerçek olamayacak kadar güzeldir...
Ama sonuç değişmez, kavuşma olmayan beklemeler de derin bir hüzün vardır... bekleyenlerin kavuşmaları dileğiyle...
Selamlar...
inancın gölgesinde yükselen bir nida okudum saygılar...