Beklemekten Usandım

Beklemekten usandım çatladı sabır taşım
Ne çekilmez çileymiş ağrıdı hergün başım
Tadım tuzum kalmadı ağıya döndü aşım
Yoluna baka baka gözüme bir hâl oldu
Duymadı kulaklarım dilim sanki lâl oldu

Deltasına koşarken coşarak aktı nehir
vefalı sadık yârim sendin evvel ve ahir
Bırakıp da gidince zindan oldu bu şehir
Aşka ait arzular esti geçti yel oldu
Yemyeşil olan sevgim kupkuru bir dal oldu

Şarkımızı dinledim gecenin loşluğunda
Anımsadım aşkımı ilk gün ki hoşluğunda
Uyandım hüzün ile sabahın kuşluğunda
Irmak oldu gözyaşım aktı gitti sel oldu
Maziyi düşündükçe şu yüreğim del oldu

Bu günler de geçerdi yanımda olsaydın sen
Düşündükçe aşkımı alev alev yandı ten
Ne olurdu sevdiğim hep seviyorum desen
Sundun sevda badeni acı değil bal oldu
Aşk seline kapılan gönlüm için sal oldu

Nil'im kifayet eyle, ahla söylenip durma
Yâr gelince aklına yakıcı hayal kurma
Düşüp vesveselere ruhunu artık yorma
Yüreğim alev alev yandı bitti kül oldu
Hayat yâr'im gidince susuz kalan çöl oldu