Bekleyiş

bekleyiş, çiçek gibi boynu bükük ve mahzun
gözlerin mıhlandığı yollar kadar münzevi
asırlar geçer ama ne kısa ne de uzun
durup uyanır bir gün toprağın sessiz devi

uyanmak büyük günü bekliyorken uyanmak
sükut olan dillerin bir anda çözülmesi
ateşlere girmeden alevler gibi yanmak
düşünsene sen bunu bu neyin bilmecesi

çözümle içindeki o çıkmaz sokakları
umutla ilk baharı bekleyen kuşları an
dökülsün ruhumuzun çürümüş yaprakları
bakarsın gün ağarır karşılar bizi vatan

ve sevinçten deliye dönen gönüllerimiz
mutluluk, ışığını parıldatır bizlere
son verip bekleyişe birleşir ellerimiz
cennetin varlığında karışırız izlere...