Bekleyişmiş Aşk

'aşk bir hançereydi gözlerimde gittin ve kanadı'


kanaviçelere değil de
yalnız bekleyişlerin
kıytırık sokaklarına bıraktığı
isimsiz duraklara mı
assaydım adının haykırışını


gül kurusu renklerden çizdim
odamın duvarlarına soluk gülüşünü
anılarımda eflatun öykümüz sıcak hala
kanarken hücremin yanakları
zifirine sığındığım gecenin yalnızlığında
en derin uçurumlarımdan
resmettim gözyaşımla
ve sindi her sevilmişliğe emeğim


gitmeliydin
mecburdun
döneceğin ana kadar
her özlem gibi yokluğunu da tattırmalıydı gün devşirmeleri
kum saatinden akan taneler gibi
düşüyorum yamacından meczupluğa
her yer çöl yokluğunda
her düşen zerre kadar bitiyorum anla


hafifletmiyor zamanın kıskançlığını şiirlerimdeki umut
her mekansız varlıktan dileniyorum gelişini
gidince anladım ki adım sensizlik


bahar geliyor
kokusu yakın
avuçlarıma doldurduğum toprakla
sıkıca beslemeli çiçekleri
yalnızlığın şahitsiz isyanlarını ören adam
bahar geliyor duy beni
gül ki gözlerinin resmini
güllerle doldurmalı
solmuş sevgilerden kaçak


gök devrilirken dağların üzerinden
uzak şehirlerin sen kokan alın yazısına
ümitlerimin yeşermeye başladığı
bahçelerde beklerim yalın ayak
ki her çiçek açışı
göğe uzanan sütunlardı
kentin gri solgunluğunda varlığımı ayakta tutan
çiçek koktum anla
açmayı bekleyen yüzüm
sana dönük hala umut yolunda


adımların yorulduğunda
elini dudaklarına götür
ve öp benim için usulca
sonra ufuktaki bulutları aralayıp
salıver yönü ben rüzgarlara
ruhunu mikail huzuruna bırak
hissedeyim gök bakışlarını rüzgarın tadında


aşk mevsimi geliyor
gel ki ruhuma huzur
huzura da adın yazılsın diye
döneceğin yere diktim kalbimi





Nar-ı Beyza
dokuzmartikibinonüç