Bekliyorum
Bilmiyorum...
Neden yaşadığımı bilmeden yaşıyorum.
Bekliyorum...
Neyi beklediğimi bilmeden bekliyorum.
Uzaktan bir el uzanacak diye bekliyorum
Gelip beni götürecek diye bekliyorum
Biliyorum
Hissediyorum
Ama hiç iyi değilim
Nedendir niyedir
Anlamıyorum
Anlasam da anlatamıyorum
Kaybolurum bir kör çukurda
Kendimi kaybettiğimi anlayınca
Ağlıyorum
Dalıp gidiyorum uzaklara
Düşünüyorum
Bomboş bakıyorum etrafıma
Neyi hissettiğimi bilmeden
Birden köreliyor hislerim
Uzun zaman oluyor yorulduğumu anlıyorum
Ve vazgeçiyorum ağlayarak
Bu fani dünyadan...
öncelikle şiirime gösterdiğin ilgi için teşekkür ederim senin şiirini okuyunca da çok eskilere gittim hep söylerim şiir için yaş değil yaşamak önemli seni kutlarım prenses çok güzeldi
tşkler yusuf...
Duygularını güzel ifade etmişsin felsefi bir değerlendirme kutluyorum
tşk ederim güzel yorumunuz için...
Benzerini yaşıyor yaşıtların. Buna eminim. Ben o zamanlar başka şeyleri yaşıyordum ve o yaşadıklarımı içselleştirip dizelere dökmedim. Gerek duymadım. Bahsettiğin bu zamanlar geçecek ve aynısını evladında gördüğünde tatlı bir tebessümle geçeceksin diye görüyorum. Çünkü hayat öyle bir şey. Anlatılan o. Yaşanılan o. Tarih tekerrür. iyi kötü tartışılır.
Nice şiirlerine. Güzel şiirlerine.
Kutladım,
Saygılarımca