Bekliyorum...

Bekliyorum yüreğime bulaşmış o kanseri kusuyorum
Değişiyorum o kanserin etkisiyle bedenimin serkeşliğinde
Üşüyorum sensiz gecelerde kanserle çaresizce

Bekliyorum ellerim kollarım bağlı
Sevgili gözlerimi kapatıyor " sabır"
Görme bunları zaman diyor
Serçe parmağımı oynatıyorum sabırsızsın diyor
İçimde için var
İçinde hiçim
Yanıyor da yanıyor

Ben güneşli bir akşam istemedim ki senden
Şehrinin kapılarını açtın bana
40 derece güneşin altında
Dinlenebileceğim ne bir gölge
İçimi ferahlatacak ne bir bardak su verdin
Oysa ben hep bekledim

Bekliyorum çünkü seni seviyorum
Haksız da sayılmam aslında
Ben sabırsız değilim
Zaman çok yavaş
Dakikayla saati yarıştırmak gibi bir şey bu

Bekliyorum
Her gidişinde gözlerini unutuyorsun bende
Doyamıyorum her seferinde
Açlığım sınırsız kanser bedenimde

Dokunuyorum bedenine
Ellerimin terini hissetmişsindir sende
Oluşmuyor o ter ellerinin haricinde
İşte o ter aşkın meyvesi
O ter emeğin ta kendisi

Tırnak işaretiyle ayırdığımda ismini
Kanser bedenimde dolaşan her nesneye
Öğrettim adını şanını
Dokunmayacaksınız dedim isminin bulaştığı yere
Güldüler deli aşık dediler

Küçük bir ben içinde
Koca bir sensizliği yaşamakmiş yalnızlık
Yaşamak ve şikayet etmemek...