Belediye Çukuru

gün geçmişe karışmadan
son bir hak tanınır töreye
işte o an, ışığın öldüğü zamandayız
yıldızların dans ettiği, siyah elbiseli mekanda

yaşta sınır yok
ve damlı girilmez yazısı tepemde
herkesin sustuğu andayız, dj'nin öldüğü zamanda

yürüdüğümüz tüm sokaklar aleyhimize koşuyor
ve vakit yavaşça salınıyor boğazımdan aşağıya
her adımda düne yürüyorum
belediyenin açtığı çukurda

herkesin bir sonu vardır
ama bu benim sorum değil
sessizce çığlık atıyorum, sesimi duyan var mı ?
buradan çıkmak istiyorum

aslında sessizce ölmek istemiyorum
pazar günü Susurluk kazasında
ya da gözlüklü bir uğur mumcu suikastında

gazetelere manşet olmadan
Kızılay çadırları açılmadan
buradan çıkmak istiyorum

ve yalın ayak yürüyorum
camlar üzerinde can veriyor nefes alışlarım

Düzce'de bir enkaz altında
Ankara'da bir trafik kazasında olmasın

İstanbul'un bakire sokaklarına şehirler konarken
Belediyenin açtığı herhangi bir çukurda ölmek istemiyorum

*Orhan Veli anısına