Belki

Bu Bahar açmayacaksa bu çiçek
Sensiz ilkbaharlar nasıl geçecek
Ama elbet birgün esecek
Ruhumu yıkamış yağmurların
rüzgarı
Ve hasrete hasat zamanı
Yüreğimde biten dikenleri,
ucu aşkla bileylenmiş Oraklar
kesecek
Ne Cehennem ateşiyle
kıyaslanacak Kalbimin sıcağı
Ne de ilk bebeğini doğurmuş bir
annenin şevkat dolu kucağı
Sen; Aşka düşkün Yare küskün
bir tezat
Ben; Kimse benim kadar
sevmesin isteyen masum bir
fesat
Sayende Ok 'u küflenmiş Eros'un
Artık işleri kesat...
Elbet vazgeçeceğim bende
Dünyanın ' Yedi ' Harikası yok
olduğunda
' Yediveren' çiçekler
koparıldığında
En az Yedi kişi kılacak cenaze
namazımı
Cami avlusuna bıraktığın
Ruhumdaki çocuk
' Yedi uyuyanlar'la birlikte
uyandığında...
Aşk; Ne öğretildiyse hepsini
unutmaktır
yarin gözlerine bakınca
Belki birgün anlarsın değerimi
Mezar taşımda ' Ruhuna el
Fatiha ' yazınca.