Belki

Dün gece sen uyurken kulağına fısıldadım ismini
İçimi çektim kaldım öylece . .
Tek bir nefesten ibaret olan ben
Bütün kuvvetimle haykırdım tüm duygularımı
Sadece susarak,
Sadece iç çekerek,
Sadece yüreğime unut diyerek . .
Yıkık bir enkazım bugünlerde
Dagılmışım, bezmişim, yok olmuşum
Ve ben her gün biraz daha azalıyorum
Her gün doğan güneşe saçma sapan gülümsemek
Açan çiçeklerin, toprağın kokusunu ciğerlerine çekerek
Huzur denilen o yalanın peşinden koşmak
Ne değiştiriyor ki karanlığımda
Duyuyor musun hıçkırıklarımı?
O kalp denilen küçük şey çok acıyor . .
Dayanamıyorum!
Ölüyorum bir tanem ölüyorum..
Sensiz geçen her günümde
Sensiz aldığım her nefeste yok oluyorum
Belki bir gün duyarsın sesimi
Belki bir gün
Sende
SEV.....