Belki

Belki zamanı,

Belki de o zaman çoktan geldi geçti.

Hissettiklerim,

Hayatımın son baharında olduğum.

Yapraklarımı yavaş yavaş döktükleri...

Eskiyi düşünemiyor,

Yeni hayaller kuramıyorum.

Belki zamanı,

Belki de bir daha çiçeklerim açmayacak.

Senden sonra,

Senin gibi biri mi çıkmalı karşıma?

Tıpkı senin gibi sol yanıma mı dokunmalı?

Yoksa solumun titrediği sesi mi olmalı?

Belki zamanı,

Belki de ömrüme bir güneş daha doğmayacak.

Gözler nemli,

Hisler mahkum,

Gönlüm çıkmaz sokaklarda.

Gündüzü gri,

Gecesi ıslak bir kırmızı.

Günahlar yapraklarımda,

Yaşanmışlıklar mil çekmiş gözlerime...

Belki zamanı,

Belki de boş versene...

Çoğu insanın ikinci baharı olmazmış...