Belki Bir Gün Duyarsın Diye

'Emperyal hecelerden kurulu bir orduyu

yutkunamadıklarımın sessiz çığlıklarıyla karşılıyorum akşamüstüleri'

Durağındayım

yarım kalmış ezgilerin

ellerinde

zeytin dallarından süpürgelerle

hangi rengi taşıdığını artık hatırlamadığım sesler

yokluğun ertesine itiyorlar

bir kavgayı büyütecek gücü kalmayan zamanı

durdururum birazdan

homurtulu 72 numarayı

t'aşınır hasretim

1335 no'lu Sokak ve Kedi

Azdır dört ayak üstüne düşmüşlüklerim

bundandır

parmak uçlarımdan hiç eksik olmadı

kıyısından yetiştiklerimin yaraları

bazı bazı

gülerim, avuçlarım yüzüme döndükçe

çünkü çoğu

ayrılırken izsiz gittiğini sanar

sonra

üşürüm

sahipsizlere

sokağın üşüdüğünden daha fazla üşürüm

kaybolur c'isimler

Beyaz Gömlek-Mavi Ceket

Ne vakit bu son duble desem

demir örgülerden maviyi süzdüğüm gibi süzülür

gözlerimi yakan acı tütün dumanı içinden

kokusu hep aynı kalanlar

son yudumla

sürerim

şiir kuşanmış atları düşsel ülkelere

kirpiklerim uyanamadıklarıma kapanır

elektrik açık

u'tanır yalnızlığım

7.15 Notu

Hangi yaktıklarımdan bilmiyorum ama

bir avuç kül bıraktım sokağa

savrulur birazdan kırık taşlar arasına

belki de yağmur suyuyla karışır içme suyuna

bırakırız t'adımsız sevmeleri

Aşk ve Töre

Oysa bakışlarının zenginliklerini anlatabilecek kadar engindi dilim