Belki Bir Gün Sevgilim

Belki bir gün etrafın cehenneme dönecek,
Çünkü benim kalbimde yanan kalbin sönecek,
Ruhunda benliğimin her parçası ölecek,
Yalnız yalancılığın kalbime gömülecek...

Aşkın ne olduğunu bir gün anlayacaksın,
Sonra beni anıp sevginle yanacaksın,
Belki bir gün ele uyarak kanacaksın,
O günden itibaren beni unutacaksın...

Yalnız kelbinde saklı bir sırrın çıkmayacak,
Kalbimde gömülen şey sana bir ders olacak,
Düşününce bile belki etrafın kararacak,
O güzel gözlerin hep beni arayacak...

Birgün neye ustalık yapmıştım diyeceksin,
Ve keşk yapmasaydım diye inleyeceksin,
Kalbinin hicranı ile her an didineceksin,
Yaptığın hodbinliği he an düşüneceksin...

Bu acı kabahati çok geç anlayacaksın,
Beni deşip kalbinden hiç çıkaramayacaksın,
Belki her yerde sorup arayacaksın,
Kimbilir belki de hiç bulamayacaksın...

Olur ya sana ölüm haberi verecekler,
Şuradaki mezarda yatıyor diyecekler,
Seninle beraber kabrime gelecekler,
Aradığın mezar bu diyerek gidecekler...

Benim orada cismimi bulamayacaksın,
Hayalimi düşünüp her an ağlayacaksın,
Mezarımın taşında ismimi bulacaksın,
Adımı öperken başını koyacaksın...

Hayalimi düşünüp beni hatırlayacaksın,
İsmimii anacaksın her an ağlayarak,
Hergün ağlayacaksın kabrime kapanarak,
Hep ömrün geçecek mezarıma bakarak...

Beyaz kefene belki sende bürüneceksin,
Çünkü bu acılarla kıvranıp öleceksin,
Ve dört tahta içinde mezara geleceksin,
Aşkla yanıma belki sende gömüleceksin...

Örtülmeyen herşeyi kara toprak örtücek,
Ve o zaman üstünden her şey uçup gidecek,
Toprak şsmşn ve cismini kaplayacak,
İşte o zaman uçan ruhum rahat edecek...