Belki Denk Gelirim...

Ateşin filizlerinde demirin ağışı
-Şimdi söyleyin kaç yürek eder sevginin bağışı-

Kör nöbeti kesen fısıltı
Sağır dolaşır kuhi karası
Yıldız serper ölü nefeslere
Kufi bir biçim alır kehribar olunca ayın yarısı

-Belki denk gelir avuçlarında hissedersin sıcağı-

Dağlanmış toroslar kadar ulvi
Bulutlara yazılan fırtına metni
-Bakmayın gözlerime-
Uçurumlara taşınırken daralır akşam güneşi
Terkedilmişliğe uğrak bir duvar arar gölgesi
Nereye değse yağmurdur elleri

-Nice şaha kalkmış yılkı gibi takılır rüzgara yelesi-

Ham bağların kıvranırken matemi dallarında
Gör-
ki dökülsün tene bütün kerahat vakti
Hangi kile uğrasa buruktur köklerin daveti
Döne döne son bulsun ruhun alevi
Şırası şarap olanın aşktandır kasveti

-Önce güneşi tutun-

Ölgün seher yırtığında
Uçsuz savanların göğsünde kırılsın gece
Hurafelerle öykünse de tadı
Hayatı tozla damıtanın külden olur müfredatı

-Sonra sakla içinde-

Külçe olmuş omuzların yıkıntısında
Sedefin çağrısı olsa, çek perdeyi şafağıma
Gidenin asla dönemeyeceği kafdağı mağaralarına
Sakallarını uzatan ağaç yaprağına
Belki de doğanın en kuytu manzarasına
Usulca çizilsin silüetim bakir ufukta umuda

Bir sabah erkenden denk gelebilir
Mavi günün pervazına
Kısadır ömür bilirim
Bensiz, merhaba dersin hayata

-Gün olur sende düşersin kalbin sakladıklarına-