Belki Sende Haklısın

Bu kez şems sıcaklığına sürüp,
Kızdırırken sessizce öfkemi...
Kin değil, hırsım alıngan bakışına...
Çekseydin gereksiz seferden o burnunu,
Bilseydin haddinle durmanın hududunu,
Belden aşağı vurma alışkanlığım yoktu,
Anla...
Seni bu yüzden kırdım bugün...

Belki sende haklısın,
Bir ucun sivri...
Her an kırılabilir sürpriz biri,
Kemiksiz dil değil bu kez suçlu...
Başı boş ukalalık hiç değil,
Siyah bir doğruluk batıp duran,
O lüzumsuz kırmızı mürekkebe...
Keşke diyebilseydim, ey suçlu kalk ayağa,
Sana mı kaldı Davut ismini almak...
Hakkın değilse de oldu bir kere
Kırılıp hüküm giymek, ve
Kır saçlı mübaşir edasında titrer sesim,
Çek cezanı kırdım işte...

Yok öyle itiraz, tere yağı mısın?
Hafifletici sebep değil iyi hal,
Kurtuluşun-da yok artık,
Düşünseydin...
kapkara gururunla kaç yeni yetmenin,
Direncini kırdın...
Haklı iken haksız olmayı tat...
Kırmızı mürekkebi doldururken karnına...
Kusmayı da akıl etseydin,
Hala yazar kalacaktın...
Belki seçkide alacaktın,
Hani kırılmasaydın...

_____________________yorgunkalem...