Belki Sen'im

Herkes gibi
Atılan bir tohumdum rahmine; Yaşamın
Her hikâyeye uyan
Benzeşlerinden farklı olmayan
Yiyen
İçen ve sıçan... Her canlı gibi... Bir hikâyenin ürünüyüm...
Ve ürünüyüm geçip giden zamanın
Ayrıntılarım
Bir başkasınınkiyle ayrı zamanlarda ayrı mekânlarda örtüşür belki...

Belki sen'im...
Annen baban teyzen halan ve amcan... Toprak kokulu bir mekân
Bir akım... Telgrafın sesinde uzayan 1971 sonbaharında
Kütüğüne işlendiğin nüfusun yasası... Geçip gitmelerin...

Belki herkesim... Takviminde kendi soyunu kıran kurutan insan...
İp ince yağan yağmur... Tasavvuf satır aralarında...

Ya da hiç kimse değilim...
Rıhtımında uyuyakaldığım göğüs kafesin... Bile

Belki de bir kunduranın burun ucuyum
İçimin iç tarafı parmak araların kokar
İğrendiğin...

Çıkardığın çivisiyim dünyanın...

Uzuvlarının ne kıymeti var ki? benimkilerden daha değerli...
Tüketince kendininkini,
Kaybettiğini bende ararsın kurtarmak için kendini...
Beğenmediğine tıkanırsın! Bana
Organımı nakletmek istersin canına

Bir filmin hikâyesi olursun bazen
Bazen de bir şehir manzarası
Eşkıyası olursun gönlümün
Cellâdım olan senden kaçamam hiç bir zaman

Serüvenim seninkiyle aynı... akibetim...
Dolaşmaya çıktım...
Ne olduğumu bende bilmiyorum
Neyi arıyorum onu da bilmiyorum...

Sen sanacaklarınla yaşa be ömrüm...

Susadım gülüm... Diyordu şair... Susadım gülüm...
Ömrüme sarmış kendini
Bir türlü kurtulamadığım ölüm...