Belki Seversin Diye/garip Hisler

susam susam simitlere döktüm gözyaşlarımı
belki biri alır da sahile iner
martılara yem olarak atar diye.
karışıp giderken her bir zerresi
engin suların bilinmez bir damlasına
belki biri bir avuç avuç alıp da
yüzüne sürüp serinler diye.
tutam tutam saçlarına bağladım ben sevgimi
tutunur da hayatta kalırım diye.
belki bir gülüşün belki bir kızışın
belki de sarılışın olur diye
ellerine bıraktım kendimi
olur da beni de hisseder
olur da beni tutar
belki seversin diye.

oysa senin var olduğunu iddia ettiğin
adını sevgi koyup da beni inandıramadığın şey
bir mum ışığında ısınmak gibiydi.
hep soğuk hep donuk.
ne ısınabiliyordum,
ne de sarılabildim.

ben çok mu çirkindim
çok mu kalbi boş
kafası bozuk anlaşılmayan?

sana mı muhtaçtım da seversin diye bekledim?

hayır
mecburiyetimin adını başka ne koysam
gururumun ezildiğini gizleyebilirdim?

ben hayatımı ellerine teslim eden saf insan
şimdi neyi geri almaya çalışıyorsam..

yok yok
anladığımı anlatmak mümkün
ama hissettiğimi çok zor...
yenildim diyebilmeme izin verseydi benliğim,
yenildim demezdim yine de demezdim ama
ben sana tebrikler kutlu olsun zaferin diyebilirdim.

şimdi dilenci gibi kapında
oynaşın gibi koynunda
her istediğinde yanında
ve git demeni beklediğim halde
demediğin için gidemeyen
lambanın cini gibi esirinim.
ne olur kov beni hayatından
çık de
git de
defol de bana!
de ve gönder beni
ister sokağa
ister boşluğa
yanımda sen olma yeter.