Belki Yunak Ellerine Düşer Son Nefesim

Üfle yüreğime
Belki sönerim
Alazın aldı beni
Söylen
Belki susarım
Sözlerin çaldı beni


Ülfen bakışlarında ne kadar umursuzum
Sızlaklarımda ıssız ve neçiz defun meçhullerim
El ver
Yiter giderim


Yama tutmaz bu yürek
sevdanın öksüzlüğünde boynu büküğüm


Sorsan
En yoksul gülüşleri saklıyorum dudaklarımda
Sana dair
Sanadır her evhamım


İçimde kan celseleri geçer
İdamlık sevdama ölüm yazıtları eklerim
Yüreğinin bıçaklarında
Doğram doğram biterim


Parşömenler yetmez mürekkepler tükenik
Son damla kanımı çektim kalemlere
Senin sevdanı işlerim


Aşkıma vur emri çıktı gözlerinde
Sözlerin artık tetik
İki kelimende yıkılır ölürüm
Sen benden ırama arifesinde

Korkuyorum
Yürek zindanın çok ayaz


Bekle
Belki yunak ellerine düşer son nefesim
Saçlarının bağında ömrüm ilmek atar
Yeniden yeşeririm


Üfle nefesime ne olur
Konşamam
Sen konuştukça sesim üşür


?'Uzatmalı yalnızlıklar yüreğime tünemiş kendine pay biçme artık
Anason kokan yüreğinde bir sarhoş hıçkırığıyım boşver beee!!''


Koyma benı sensiz
Takvimlerden silinirim
Eşgalim düşer bir çöp damarına
Kanım akmaz
Ben kırmızı kudelalı bir bebe ağlamasında yiterim


Bir öksüz yokuş başı viranedeyim
Biri kazara öksürse
Ben suçlu ben sayılırm
Farkındalığında değilim artık biliyorum
Yeksan düşlerinden çeker giderim