Belli/Sima 11

Sabah mahmuru çay kaşıkları yataklanmış odalarda...Bir belki var sanki çöreklenen anda...Ve son sözler kulağa küpe...Biri senin, biri benim kulağımda.

Ben hep seni yazdım

Okunmaz mürekkeple ta içime

Çivi yazısı bu şiir, tüy dökümü kalemin

Buz buharı, güz tozu

Dilsiz alfabesisin şimdi mısralarımda

Sözü yoruyoruz durmadan

Yok satan acabalarım gibisin Bellisima

Bir tuhaflık var havalarımızda

Bölünmüş ekmek gibiyiz

Sultan sofrasında

Can suyunu kurutuyoruz yarının

Kurşuni gecelerde

Şiirlerse birer iç kanama



Üfleyip duruyor rüzgârın sıkıntısı

Ağaç yaprak döküyor

Bulut su omzumda

Çöl bilemeyen kum gibiyim

Deniz görememiş dalga

Dünün sızısıyım

Günün tasası Bellisima

Hüznün avurdu çökük

Zaman semazen

Yalan söylüyorum

Nasılsın diye sorduğunda


Dün ile yarının ki köşe kapmaca

Yalnızlık kırk kilit sevda kapısına

Dert olan, derman olur mu ki

Ayrılık bunun arkası galiba

Alt,üst dişler gibiydik hani,

Ağzımız da birdi ya

Kendini gönder bana

Saklansın diye arkamıza

Mümkünüz aslında hala Bellisima

Rast/ gelelim istersen iki nakarat gibi

Porteler küser mi notasına



Saksının altında hala aşk...Gireceksen içerime



Suadiyekasımikibinyirmidört

Demir mutlugil