Ben

Yaşayış ırmaklarına damla gibi katılan

Hayat rüzgârlarıyla kuruyan bir başım ben

Ümitsiz hülya ile ümitsiz yaşatılan

Ruhumun kapısında inleyen bir başım ben



Hayatın yollarında yürümekten yoruldum

Neyi aradığımı ne sorulduğumu niye soyulduğumu

Sonunda beklediğimi ne sorulduğumu neden soyulduğumu

Anlatan yalnızlığımdan şimdi arkadaş ben



Bir gün kendi sesimi yalnız kendi sesini dinleyen

Biriken açılarıma inleyen

Ezel dalgalarıyla bir parça serinleyen

Rüya sahillerinde yıkanan bir taşım ben