Ben

Doğu güneye akıyordu
berrak sularını yoğurdukça
aynı replikte yankılanıyordu ağıtlar
karmaşık yatağın ezberinde susuyordu
balıklar
ağlara takıldıkça
ağladılar
susuyordu doğu akıyordu ağıtlar

Yağmur günlüğünü tutarken
ezber biriktiriyordu ıssızlık
doğuya eşlik ederken yollar
seyreltili dökülüyordu vadilere ağaçlar
yeşil
çiçeksiz renkler
döküldüler
susuyordu doğu akıyordu ağaçlar

Soğuk dudakları titrerken
eski yazları özlüyordu bahar sonraları
ellerinde çocuk gülümsemeleri akıyordu
gözlerinde mahçup sakin bakışlar
cılız
çıplak ayaklı
itelenmiş
susuyordu doğu bakıyordu çocuklar


Doğu göçerken güneye
daha güneye soğuk iklim kokularını izleyerek
susuyordu sular
yeniden doğarken güneş
yeniden severken doğu
susuyordu seviyordu daha çok akıyordu