Ben Anadolu Çocuğuyum Ağabey
Ben Anadolu çocuguyum ağabi
Nefesim yetmez lambayı söndürmeye
Düğmeden kapandığını bilmem ki
Ben Anadolu çocuguyum ağabey
Kahvaltıda krep yerine tereyağ yerim
Kundurayı bilmem ki ben hep çarık giyerim
Beton binaları degil kerpiç evleri severim
Ben Anadolu çocuguyum ağabey
Yabancı şarkılar yerine yöre türküleri dinlerim
Şehirliyim demektense Mardinliyim derim
Bi duble rakıyı sevmem , bol sarmısaklı cacık yerim
Ben Anadolu çocuguyum ağabey
Sosyeteler çalarmış; gitar nedir duymadım
Zengin çocukları gidermiş, bale nedir görmedim
Parası olan oynarmış, kumar nedir bilmedim
Ben Anadolu çocuguyum ağabey
Kavalımla gezerim ova ova ama hiç yorulmam
Horon teperim Rizeliyle ama hiç şaşırmam
İnsanlara iyilik dağıtırım ama para istemem
Ben Anadolu çocuğuyum ağabey
Avuç açıp dilenmektense pazarda hamal olurum
Zinaya girmektense gözümü kapar kör olurum
haram yiyip doymaktansa günlerce aç dururum
ben Anadolu çocuguyum ağabey
Avuç açıp dilenmektense pazarda hamal olurum Zinaya girmektense gözümü kapar kör olurum haram yiyip doymaktansa günlerce aç dururum ben Anadolu çocuguyum ağabey
hepimiz anadolu çocuğuyız....
tebriklerimle👍
Güzel paylaşımın için çok teşekkür ederşm Sayın Arif Ulucan.Ahmed Arifin Anadolu şiirini iki kere bir konferansta okumuştum çok duygu yüklü gerçek bir şiir.Sağlıcakla kalın
Anadolu çocuğu ve Anadolunun o bozulmamış tadını yaşattın.. Tebrikler..👍👍👍