Ben Aşkı Sevdim Aşk Sevmedi

Ben aşkı sevdim sevgili; ama aşk sevmedi ağlayan yüreğimi...


Renginin düşmediği tek bir satır yok şiirlerimde
yüreğimde tek bir yol...
tenime dokunmayan tek bir gölgen,
gözlerimde demlenmeyen hiçbir acın yok.
Ve aldığım tek bir nefes yok senin olmadığın yerde

Ben seni bir serçenin gözyaşındaki kutsallık kadar sevdim
Bilirsin, serçe ağlayınca can verirmiş.

Kehribar gülüşlerine aklımı astım
Gözlerim sende saklı
Dünya denen cennete isteyerek kör baktım.

Ayaklarım sana gelirken; sen hep keskin dönüşlerde kaldın
Uzatsan ellerini mutluluğa akardın.
Sen,ihanetin baharını yaşarken
Beni yalnızlığın sonbaharına bıraktın

Şimdi ;
Soğuk gecelerde içimi ısıtıyorum,
Buz tutmuş gözlerinle.
Adına yazılmış sevdalar büyütüyorum gözbebeklerimde
Çehresi dağınık sözcüklerden devrik cümleler kurarak,
Şiirler döküyorum dizlerinin dibine.

Ellerimi alnıma bıraktığın kara yazgının üstüne kapadım
Resmini bastım bağrımdaki yaraya.
Belki gözlerim sana bakar gibi bakmıyor insanlara
Aşk oyununda sahnelenen oyun eskidi kim bilir?
Ama : hala sen deyince avuçlarım ısınır.

Sen ki gözleri katran kara,gülüşleri kehribar
Ellerinden mutluluk içtiğim kadın..!
Sözlerinde zehr-i şerbet edası
Dokunuşun bin ölümün alası...
Bil ki:
Seni sevmek bana sanattır.
Ki seni sevmek Allah'tan bana farzdır...