Ben Aslında En Çok

Ben aslında en çok suyu özlüyorum
Suyun tenimle buluşup dokunuşunu...
Topraktan gelmedik mi sanki
Olabilir mi hiç düşünün ki susuz bir toprak
Yalın ayak yürümek koşmak istiyorum
Sert yamalı betonu asfaltı ne varsa söküp atıpta
Şu sokaklardan caddelerden yollardan...
Toprağı özlüyorum gözle göremeyince...

Ben aslında en çok aç durmayı istiyorum
Hayalini kurmayı güzel bir yemeğin
Noksansız bir sofranın...
Yediğimde şükretmeyi istiyorum
Verdiği bu güzel nimetler için Allah'a...
Ramazan gelsin istiyorum tekrar tekrar
Bereket istiyorum
Sabır istiyorum
Nefsime söz geçirebilmeyi...

Ben aslında en çok seni tanıyorum
Yemek yemeni su içmeni
Hitab edişini eşsiz gülüşünü
Sevincininde üzüntününde sebebini
Çok iyi biliyorum
Çünkü tamamen bensin
Bana aitsin bile diyemem ki
Tümüyle ben olmuşsun...
Ki sen benim hayali aşkımdın
Hayal ettiğim düşüncemin arzuladığımın
Ta kendisiydin
Bilinmeyenlerini dahi biliyorum,
Çıplak sırlarını tanıyorum...

Ben aslında en çok şiirlerimle mutluyum
Okumak yaşamaksa yazmak ölümsüzlük
Benim için...
Şiiirlerim hep aynı yerde
Onlara dönüp kucaklaşmayı bekler
Kimi bir beste kimi bir söz
Kiminde gizlenmiş rubailer....
Ama hepsinde sen
Hepsinde aşk var
Ve ben bunlar var oldukça
Ben mutluyum...