Ben Aynı Ben Hala

Ömrümün en suskun zamanlarıydı.
Yeni bir umudun gelişinin yüzüme yansımasıydı etrafımdakileri meraklandıran.
Tanrım boşluğa bakarken bile gülüyordum artık.
Yüreğimdeki ferahlığı anlatamam sizlere.
Duymasını istemedim işte kimselerin.
mutluluğuma değecek en ufak bir göze bile tahammülüm yoktu çünkü.
Ama engel de olamıyordum yüzümdeki o aptal gülümsemeye.
Hala o yüzler meraklı,
Ve ben hala aynı tahammülsüzlükler içindeyim.

Değişmişim diyor herkes bana.
Ben aslında aynı ben.
Sadece kalbimin atış hızı,
Aklımın ona hükmü değişti.
Önceliklerim düşünceliklerim değişti.
Yoksa dostlarım ben sizlerin bildiği benim hala.