Ben Ayrılıkları Seviyorum

Ben, galiba ayrılıkları seviyorum
Ayrılıklar gerçektir, kandırmaz ki sevenleri
İnceden acıtır belki
Dolar yaşlar gözde
Bir ağrıdır saplanır kalbinin üzerine
İnsan direnir yaşanmışlıkları unutmaya çabalar, çalışır
Fakat akan o iki damla yaş her şeyi baştan yaşatır
Ama hüzünlü olur insan ama bitkin ama yorgun
Olsun ben ayrılıkları seviyorum.
Bakarsın bundan yirmi otuz yıl kadar sonra karşılaşırız ansızın tanımadığımız bir sokakta
Tanımadığımız insanlar arsında tanırsak birbirimizi
Ben görmem seni, geçer giderim
Sende görme beni
Tanımadın varsay, yok say
Say ki adımı bilmiyorsun
Say ki gözlerimi hiç görmedin
Say ki geçmişte hatırladığın kişi ben değilim
Bundan yirmi otuz yıl sonra karşılaşırsak ansızın bir sokakta
Tanırsan beni sevinme nolur, ben tanımam seni
Ben ayrılıkları seviyorum ancak sen ölürsün bir daha ayrılırsak
Belki hasretim gözlerine
Belki yangınlarda yüreğim nice zamandır
Belki sessizce sinmiş kokun üzerime
İşte o zaman kokunu almaya gel
Ama sadece kokunu al
İlgilenme başka şeylerle
Bakma gözlerime
İsmimi söyleme
Tanıma beni nolur, lütfen tanıma
Ben ayrılıklara dayanırım da sen dayanamazsın buna
Geçmişi unut
Yad edip durma anıları
Uğraşma durduramazsın zamanı
Zaten zalim zaman zindanda zinde bir zanlı
Hatırlarsan eğer ayrıldığımızı
İşte o zaman tanırsın beni
Belki içinde bir fırtına kopar
Seversin o zaman sende beni
Belki tekrar gidersin sonra
Tekrar ayrılırız belki
Ben bir kez daha
Dayanamam bu ayrılığa