Ben Bir Şey Olsam Ama Ne Olsam

Ben bir şey olsam ama ne olsam

Hem bulut olsam hem yağmur

Kendi içime yağsam

Uyanıkken uyusam,uykudayken bakınsam

Hem var olsam hem yok olsam

Umut olsam umutsuzluğun göbeğinde

Beni bilsem sende sende ise beni,

Gelirken uzaklaşsam

Hep ikiye bölsem yolları

Bilimsel olarak varamazken sana varsam

Bilirken şaşırtsam kendimi bilmezmiş gibi

Bilmezden gelsem aslında bilirken herşeyi

Ya da bilir gibi yapıp bilmesem hiçbirşeyi

Kendimi de birşey sansam hiçken

Hiçlikten var olsam da anlasam

Bilmekten yücelsem de cehalet esir alsa beni

Cehaletimi de bilmesem ,sansam kendimi dünya alimi

Bilsem de konuşsam bilmesem de dinleseler beni...

Sansalar sözlerimi sanki Allah'ın emri

Kendimi yüce sansam da unutsam kulluğumu

Yüceltirken ahalli beni,boğazıma kadar batsam

Olsam ama ne olsam...bir şey olsam

Gövdem kadar kitap olsam

Her sayfam dolu dolu olsa içi boşken

İsteyen yazsa içimdeki sayfaları

Ya da yolsa yırtsa ve de atsa...

Parça pinçik yapsa mısraların her birini

Bölük bölük ayrılsa yapraklar

Beni anlatsalar ortada ben yokken

Gövdem kadar meteor olsam

Düşsem yeryüzüne ve ben düşerken

Herkesten çok kendim için dilek tutsam

Yıldız kaydı diye çocuklar el çırpsalar,

Kendi hayallerimi onlara bağışlasam

Ağlasam tüm gövdem yanarken

Kendi gözyaşlarım buza dönse ateşle dans eden

Buzdan olsam içi boş ve sayfaları yazılmamış

Tarihsel notlar düşseler üzerime eriyince yok olacak cinsten

Ama yüzyıllar sürecek sansalar

Kaldırabilirlerse başlarını işten güçten

Tutulan dileklere ortak olabilseler

Kurt olsam da suyun başında kuzuyu affetsem

Hatta kuzunun hatırına ot yesem

Kuzu da benim budumu ıssırsa has vejeteryanken

Affetsek birbirimizi o anlık,sonra birbirimizi yesek

Gece de gündüzü kovmasa,her yer karanlık desek

Gündüz varken de geceye söylensek







Ben bir şey olsam ama ne olsam

Paranoyak olsam ,mutlak bir şeyler olacak sansam

Oysa dağda bir volkanik kaya olsam

Hem paranoyak hem kaya, paranoyak kaya...

Susuz kalsam susamak ne demek bilmeden

Kör döğüşü yapsam zaten körken

Görenlere nispet yapsam

Anı kare kare fotoğraflasam da tutsam

Bir sonraki ^anın sırtına koyup da uzaya fırlatsam

Hiç koşmadan çok yorulsam

Sonra da yatsam saatlerce tembel

Konuşsam da ağzım hiç açılmasa

Dudaklarımdan da bal damlasa

Ama kimse beni dinlemese...

Boş konuşur o delidir o denilse

Nesli güzel olsamda ,çirkinlikten suratıma bakılmasa

Ne yapayım kaderim bu desem ama çekmesem,

Kirpinin yavrusu olsam da ,anam pamuğum diye sevse beni

Pamuk olsam bir sedirin içinde

Ayşe teyze dövse beni tiftik tiftik

Havalara savursa,sopasının ıslığı karşı yakadan duyulsa

Sonra yıkasa beni ama hiç ıslamadan

Toprak olsam hafif nem kokulu

Üstüme yorgan misali çeksem

Ben birşey olsam ama ne olsam

Sanırım buldum ben ne olsam

Ölü olsam ölü...

2.09.2009

18 Eylül 2009 12 şiiri var.
Beğenenler (4)
Yorumlar (1)
  • 15 yıl önce

    ben de bu şiirin şairi olsaydım keşke dedim..🙂 bir tek sonunu sevemedim her şey ol şair! yaşamın her rengini içinde barındır ama asla yok olma, yok oluşu umma..