Ben Bir Şey Olsam Ama Ne Olsam
Ben bir şey olsam ama ne olsam
Hem bulut olsam hem yağmur
Kendi içime yağsam
Uyanıkken uyusam,uykudayken bakınsam
Hem var olsam hem yok olsam
Umut olsam umutsuzluğun göbeğinde
Beni bilsem sende sende ise beni,
Gelirken uzaklaşsam
Hep ikiye bölsem yolları
Bilimsel olarak varamazken sana varsam
Bilirken şaşırtsam kendimi bilmezmiş gibi
Bilmezden gelsem aslında bilirken herşeyi
Ya da bilir gibi yapıp bilmesem hiçbirşeyi
Kendimi de birşey sansam hiçken
Hiçlikten var olsam da anlasam
Bilmekten yücelsem de cehalet esir alsa beni
Cehaletimi de bilmesem ,sansam kendimi dünya alimi
Bilsem de konuşsam bilmesem de dinleseler beni...
Sansalar sözlerimi sanki Allah'ın emri
Kendimi yüce sansam da unutsam kulluğumu
Yüceltirken ahalli beni,boğazıma kadar batsam
Olsam ama ne olsam...bir şey olsam
Gövdem kadar kitap olsam
Her sayfam dolu dolu olsa içi boşken
İsteyen yazsa içimdeki sayfaları
Ya da yolsa yırtsa ve de atsa...
Parça pinçik yapsa mısraların her birini
Bölük bölük ayrılsa yapraklar
Beni anlatsalar ortada ben yokken
Gövdem kadar meteor olsam
Düşsem yeryüzüne ve ben düşerken
Herkesten çok kendim için dilek tutsam
Yıldız kaydı diye çocuklar el çırpsalar,
Kendi hayallerimi onlara bağışlasam
Ağlasam tüm gövdem yanarken
Kendi gözyaşlarım buza dönse ateşle dans eden
Buzdan olsam içi boş ve sayfaları yazılmamış
Tarihsel notlar düşseler üzerime eriyince yok olacak cinsten
Ama yüzyıllar sürecek sansalar
Kaldırabilirlerse başlarını işten güçten
Tutulan dileklere ortak olabilseler
Kurt olsam da suyun başında kuzuyu affetsem
Hatta kuzunun hatırına ot yesem
Kuzu da benim budumu ıssırsa has vejeteryanken
Affetsek birbirimizi o anlık,sonra birbirimizi yesek
Gece de gündüzü kovmasa,her yer karanlık desek
Gündüz varken de geceye söylensek
Ben bir şey olsam ama ne olsam
Paranoyak olsam ,mutlak bir şeyler olacak sansam
Oysa dağda bir volkanik kaya olsam
Hem paranoyak hem kaya, paranoyak kaya...
Susuz kalsam susamak ne demek bilmeden
Kör döğüşü yapsam zaten körken
Görenlere nispet yapsam
Anı kare kare fotoğraflasam da tutsam
Bir sonraki ^anın sırtına koyup da uzaya fırlatsam
Hiç koşmadan çok yorulsam
Sonra da yatsam saatlerce tembel
Konuşsam da ağzım hiç açılmasa
Dudaklarımdan da bal damlasa
Ama kimse beni dinlemese...
Boş konuşur o delidir o denilse
Nesli güzel olsamda ,çirkinlikten suratıma bakılmasa
Ne yapayım kaderim bu desem ama çekmesem,
Kirpinin yavrusu olsam da ,anam pamuğum diye sevse beni
Pamuk olsam bir sedirin içinde
Ayşe teyze dövse beni tiftik tiftik
Havalara savursa,sopasının ıslığı karşı yakadan duyulsa
Sonra yıkasa beni ama hiç ıslamadan
Toprak olsam hafif nem kokulu
Üstüme yorgan misali çeksem
Ben birşey olsam ama ne olsam
Sanırım buldum ben ne olsam
Ölü olsam ölü...
2.09.2009
ben de bu şiirin şairi olsaydım keşke dedim..🙂 bir tek sonunu sevemedim her şey ol şair! yaşamın her rengini içinde barındır ama asla yok olma, yok oluşu umma..