Ben Böyleyim

Hüzünler şehrinin ağlayamaz çocuğuyum ben
Kimse bilmez ellerimin nasırdan korkmayan hallerini
Tanımazdım oysa mavi bulutlu dev adamların şehrini
Tümseklere takılan sahibi olduğum ayakkabılarımdan beri
Serseri olmanın anlatıldığı bir masalım ben
Okyanustaki rüzgârlara tutsak olan insanların aşkları gibi
Bilmezdim sevdiğim her şeyin tükenip bir gün benden gideceğini
Mürekkepken üstüne damladığım kâğıtların gözyaşları
Ayrılıkların ardından kin tutmayı öğrenmemin sebebi
Aşkın uğramaya korktuğu körpe duygulu barakalar belki de
Anlamama sebebim esrarlı şarkıların manasız hallerini
Bozuk para seslerinin yüreğimin taşlarına düştüğü günden beri