Ben Bu Çağın Adamı Değilim

Deli miyim? 

         Değil.... 

Dertli miyim? 

          Bilmiyorum... 

Hüzünlü müyüm? 

           Göreceli... 

İyi miyim? 

             Sayılmam... 

Kötü müyüm? 

             Hiç değil..... 

Nedir ruhumun belini kıran, 

Ağır ağır konuşturan kelimelerimi? 

Nedir başımı uzak diyarlara savuran bu rüzgar? 

Hangi yağmurlu akşamın bulutu üstümde dolaşan? 

Tarihlerle aram iyi değil benim;

Günlerden yarının dünü, 

Dünün yarınındayım. 

Yaşanmışlıklarım yaşımdan çok büyük, 

Toprağa sıkıca kök salmış yaşlı çınar dalıyım. 

Boğazda düğümlenen keder, 

İçinde kaybolduğum şehir, 

Ben bu çağın adamı değilim... 

Aynadaki yüz benim değil

Yüzüm tanıdık değil. 

Bu ağaran saç sakal benim olamaz, 

Bu yabancısı olduğum afilli sözler bana ait değil. 

İçimde uhde kaldı takamadığım çiçekler, ipekten saçlarına gençliğimin, 

Akrebi önüne katmış kovalarken yelkovan

Ben bu mevsimde ölemem. 

Vedalara alışkın değilim, 

Gidişlere küskün değil. 

İyilerden biraz kötüyüm, 

Kötülerden biraz iyi. 

Yaşımı bilmiyorum 

Bin yıldan uzun? 

Bir geceden kısa? 

Tutunduğum

Bir masum gökyüzü 

Bir de çocuk gülüşü

Şimdi herkes sussun 

Bir tek kader konuşsun. 

Ben bu çağın adamı değilim. 

Ben bu şehrin bağrında ölemem. 

Yüzüm silindi haritalardan, 

Ben bu mevsimde ölemem...