Ben Büyüdüm Anne
dünya,
çemberimden hızlı döndü.
yıllar,
telden arabamı gerilerde bıraktı.
ben büyüdüm.
hem de;
kocaman adam oldum,
anne !...
yamalı kısa pantolonu
hep düşen,
uçurtması tellere takılan,
o sümüklü,cılız çocuk yok artık.
ben büyüdüm...
büyüdüm ben anne !...
şimdi;
öyle geniş ki omuzlarım,
dünyanın yükünü taşıyabiliyorum.
öyle büyük ki yüreğim,
tüm çileleri çekebiliyorum.
öyle uzun ki kollarım,
boşlukları sarabiliyorum.
ve...
öyle hızlı ki adımlarım,
mutsuzluğa koşabiliyorum...
ben büyüdüm,
büyüdüm ben anne !
👍👍👍
Tebrikler Ömer abi... Yüreginize saglik..
çok süper bi şiir çok farklı anlatımınız var sevdim yüreginize saglık
Ben Bulutlar şiirimde çocuk kaldım dedim bugün siz Büyüdüm Anne dediniz ve büyüdük gerçekten... küçük kalabilseydik keşke. Cok beğendim şiirinizi mükemmel bir çalışma olmuş👍Sevgiler
büyüdükçe kaybettiğimiz değerleri anımsatan bir şiirdi acısıyla .. kutlarım şair
ömer hocam ve" öyle güzelki kalbin böyle şiirler yazabiliyorsun "...çok teşekkürler,bizimle de paylaştığın içinud83cudfbb