Ben Çocuk Oldum Baba
Çocukken daha mı kolaydı ellerini tutmak
Ellerim ellerine sığmıyor mu artık
Ellerim elini mi acıttı
Öyleyse hadi çık gel
Ben çocuk oldum baba!
Tut ellerimden...
Bak nasıl da mavisini yitirdi bulutlar
Kapkara bir akşam düştü yokluğuna
Yağmur yağacak gibi baba!
Yağmur bağıra bağıra yağacak gibi baba!
Korkarım ben o ıslak gürültüden
Hem nasıl korkarım bilirsin
Birde üstüne sen de yoksan
Korkudan ölürüm baba!
Ellerin olsun bu gece
Ellerin elimde olsun
Hadi çık gel
Ben çocuk oldum baba!
Tut ellerimden...
beğeniyle okudum çocuk düşlerim baba dediklerini hiç mi hiç unutmam tut elimden .. tebrikler👍 sevgilerle**
insan kaç yaşına gelirse gelsin
her zaman en güvenli limana
ya anneye ya babaya sıgınır
duygu yogunlu son derece agır olan bir şiirdi
tebrikler şairem emeğin değer görsün.
Çok teşekkür ederim, Hakan Karali.
Kardelen, narin çiçek...
Bütün sustuklarımı, bağıra bağıra yazıyorum desem...
Bazen, yalnızlığın içinde kaybolurken yüreğim Bir adam arama telaşı düşüyor gözlerime Elleri olsun istiyorum elimde...
İŞte bu yüzden Çocuk olmak istiyorum O aradığım adam da Babam olsun istiyorum Soluğumuzu kesen bu dünyada Babamla bir an da olsa Nefes almak istiyorum...
Kardelen, o güzel yüreğinin yanaklarından öpüyorum...
Sevgiler..
Ben dizeleri tekrardan çocukluğuna döndürürüm şiirlerimde ama siz çocukluğunuza dönmüş şiir yapmışsınız kendinizi...
Hem çok beğendim Hem de bende bu kadar gerçekçi çizebilseydim satırlarımda çocukluğun resmini dedim...
Gerçekten çok hoştu tebrik ederim... 👍