Ben Deliyim

Ben deliyim ama cok sey bilirim...
Yasak dinlemez yüregim
Istanbul'un gözbebegi kizkulesidir yarim
Karsisindaki bankta evim
Karanliklarda aydinlanirim
Isigim gecedir benim
Hayatin toz pempeligine kanmaz gözlerim
Ben bu kalles hayatin kahpeligini iyi bilirim
Dogudugumdan beri savasir onunla hep sirtimdan darbe yerim ...

Ben deliyim ...
Sokaklardir mekanim
Kaldirimlara misafirim
Gökteki yildizlar benim icin romantik degildir
Ben onlari sadece sirdasim bilirim
Benim dünyam dönmez günesim hic dogmaz
Hep kimsesiz topraklara kök veririm
Acilar beni bitirmez
Ben acinin zehriyle yetismisim
Yagmur bir sey ifade etmez benim icin
Ben kursun yagmurlarina gögüs germisim
Benim mevsimin degismez
Sadece kisdir iklimlerim
Gözyaslarim yanagimdan akmaz
Kalbimi kanatir ümitsizliklerim


Ben deliyim
Mavi denizlerde ufacik bir adayim
Yüzme bilmem
Kalbimi yolunu unuttugum diyarlarda birakmisim
Sonlarin basladigi yerde baslar
Baslangiclarda son bulurum
Yolum hep ayni istasyondan gecer
Bir limandan digerine giderim
Ickim hüzünlerimdir
Mezem ise bir tutam umut
Ben deliyim
Asklarin sadece imkansizini bilirim
Kalbim yanginlarla kavrulur
Canlılardan ise sadece hayvanları severim.....