Ben Ettim

çoğul zamanlar döküyorum
omuzlarıma
zembiller dolusu muamma...

şakağımı kurşunluyorum
tükenmez sorularla
öyküler terliyor alnımda
kan renkli

ışıksız kandiller dikiyorum
ömrün mabedine
karanlık dualar düşüyor dudaklarıma
tespih taneleri gibi

besmelesiz yarınlar çekiyorum
parmaklarımı nasırlaştırırken,
otuz üç tane
üç yüz kere otuz üç tane

tanrı'yı bıktırıyorum biliyor musun
biliyor musun melekler kaçıştı omuzlarımdan

sahipsiz çıplaklığımı kavuruyorum
güneşin temmuz zamanında
infazımı bırakmadan mahşere
sırattan geçmeden yakıyorum tenimi

kavruluyorum biliyor musun
kabuklaştırıp yaramı
bir daha

hüzün çukurları açılıyor
koynumda
dipsiz

zifir girdaplarda
dönüyorum
içim bulanıyor

kendimi tükürüyorum
yakamoza

deniz kirleniyor.

martılar
kirli beyaz uçuyor
şafağa

gri iniyor perdeleri güneşin
solgunlaşan günün göbeğine

biliyorum
beyhude,

ben ettim
ama...