Ben Geçmedim Hayattan
Ben hayatın ceketini taktım üstüne
Ceplerimdedir hayatın taşları
Bakmayın böyle göründüğüme
Ben ne yüzler gördüm gözümde
Uyandım sabahlara haykırarak
Ağladım gecelerce hıçkırarak
Attığım her adımda aşarak
Ben böyle geldim bu güne
Taşlı yollarda yürüdüm
Basamaklı yollardan geçtim
Belki çifter atladım basamaktan
Ama ben geçmedim hayattan
Ben kendim taktım gözlüğümü gözüme
İstediğin yerleri gördüm
Seyrettim bütün âlemi
Düşürmedim hiç gözümden
Kimseye sormadım yakından
Bilerek gittim ateşlere
Bazen bilerek ceyran oldum
Ama ben geçmedim hayattan
Ben hayatın ceketini giydim
Fidanken yeşerdim hayatta
Ceplerime ben kendim koydum çakıl taşlarını
Hayatta üşüdükçe anladım soğuğu
Ben yinede geçmedim hayattan
Ben hayatın ceketini giydim Fidanken yeşerdim hayatta Ceplerime ben kendim koydum çakıl taşlarını Hayatta üşüdükçe anladım soğuğu Ben yinede geçmedim hayattan
Tebrikler,ne güzel anlatmışsınız hayata bağlılığı,hayata tutunmayı👍👍👍
tebrikler