Ben Geldim Ve Ben Gidiyorum

Ne, zamanlar kaldı geçtiğim şehirde
Bir küçük çocuk bıraktım eski evimde
Bir fotoğraf var vazonun ince belinde
Unutulmayacak sabahlar var nefesinde

Kaybolan ebedim var belki birinde
Yıkık viran gibi belki de
Kimseye söyleyemem
Bir günahım var bu evimin içinde

Geçtim gidiyorum belki de
Ama ektiğim tohumlar var bahçesinde
Yeşerecek bahar gelince
Süzülecek son baharında
Ama ben olmayacağım ecelin vaktinde

Vura çarpa boyadığım sevgi var duvarında
Anlatamadığım ama söylediğim
Harfler var kapı duvarında
Sessizliğim var çatı katında

Ben geldim ama gidiyorum
Sizlere evlada demiyorum
Kalıp günah işlemiyorum
Yaktığım can var aynanın karşısında

Suçlu bir mahkûm var
Kendi dikenlerinin içinde
Güneşsiz bir dünya var vicdanında
Ben geldim ben gidiyorum.

Ne, zamanlar var daha ebedimde
Bulunmayan güneş var karanlık odamda
Ben Güneşi gördüm
Suçlu, günahkâr bir gönül ile
-Geri baktım -
Ben geldim ve gidiyorum...