Ben Giderim Sevgili Yalnızlığım Olunca

Ben gitmem gerektiğinde giderim,
Sevgili yanı başımda sızım olunca,
Sevgili yanı başımda yalnızlığım olunca giderim...
Ben giderim,
Yollar yoldaş olur,
Yollar dost...
Sevda biter sonbaharda solarcasına...
Sevdam yaprak,
Sararır dalında,
Kalmanın anlamı yoktur o vakit,
Sevda artık kendi halinde,
Adı bile sevda değil o vakit...
Ağırlığı çöker son bulan sevdanın üzerimize,
Sevdanın hüznü,
Şarkılar mırıldanırdım oysaki ben,
Sevda türküleri dilimde...
Severdim tüm benliğimle,
Sevgili kıymet bilmedi gönül,
Sevgili kıymet bilmedi,
Sızı oldu,
Yalnızlık oldu yanı başımda o vakit,
İşte o vakit gitme vaktidir,
Ve gelince vakti ayrılığın
Ve bitince sevdanın büyüsü,
Yolcu beklememeli,
Ayaklar gitmeli...
İşte o vakit çekilmeli sevdanın üzerine kalem,
O vakit unutulmalı sevgili,
Ne aşkın romanı yazılmalı,
Ne de aşk uğruna perişan olunmalı...
Son bir şiir yazılır sevgili o vakit,
Son bir şiir...
Sevgili okur,
Sevgili okumaz,
Ama ne giden döner geri o vakit,
Ne kalan bekler gideni,
Ayrılık vakti geldiğinde...
Her iki gönülde de sevda ölüme terk edildiğinde...