Ben Gideyim

seni yazacak iken nağmedar
o pelür sayfaya
sormuyor ki, benden öte ne kaldı, benden çok yazacak sana

bıraksa ben basacağım mızraba
mahur makamında,

gözlerimde derin sessizlik
ve biriktirdiğim harflerin cümlesini sığdıracağım tek satıra

o kadar noktasız
içimdeki roman,
hatta virgülü koparan

imlâmın tüm kurallarını batırırken, ay'ın ergen haline
şiire susamış kuşların gagalarını acıtıp ellerime
seni okuturken yarı ıslak
kuş dilinde

o bilinmedik yörede
semah ederken belki de çınar
yapraklarını düşürürken iğde diplerine



ey ! ıhlamur sarmalı geceler
neden tövbe tutmaz yanıklarım var dilimde
gel sancısına üfle

üfle ki
lâl yalnızlık kaplasın içimi
dışımı lacivert karartılar

kopar saçımdaki tüm akları
dağ yamaçlarına dik, ara vermişken nadasa temmuz'da
kar biriksin benden artan
kardelen çığlıkları çoğalsın

militan gömlekler giyinsin dalları meşelerin
ağaçları devrim
çiçekleri eylem

begonyalar koksun
derelerin kuru yatakları



ben gideyim
ben gitmeleri bilirim
ben giderken gitmelerin sancısını içerim

kan tükürürüm
kızılcık şurubudur derim



seni yazacak iken nağmedar
o pelür sayfaya
sormuyor ki, benden öte ne kaldı, benden çok yazacak sana ...