Ben Gitmedim
üç kuruşluk güçler ve emperyalizm
kuru taplolarda ve tek renk
gri dünyamız,,, sevgisiz
durmasın aksın damarda ateş
acılarının kuşkusunu kucaklayıp
ömrüyle kim ödeşecek...
--------------------------------------------------------------------------------
tinsel yalnızlıkları
acıkan suskunlukları eskittim
hiç bir belaya borçlu kalmadan
sadece kendime suçum
gökyüzü esintisiz yalnızlık
şimdi
soluksuz akşamüstüdür zaman
ben gitmedim
yağmur şarkıları dinledim kuşların kanatlarında
ben gitmedim
ağlamak ya da bağırmak kolaydır
toprağın tercihine
rüzgârın gücüne
alışmak yazgı değil
ertelediklerinden sorumludur insan
ben gitmedim
aşk ve şiir için
öğrenmek istedim
dipsiz kuyuların su bekleyen bakraç sabrını
ve çiçeklerin hedefini
güzel kokmak zor değil
kindar nedenlerim yoktu küsmek için
ben gitmedim
unutulmasın bu dünyaya ait olmayan
fiyakalı duygularım
siyah ve beyaz uykusuzluklarım
ben gitmedim
gitme zamanı değil
mevsim tekin değil
birazdan gülerim dedim
güneşin gözyaşı döktüğü palmiyelere
vazgeçemediğim alışkanlıktı suskunluk
susarken gözlemledim
insanların yürüyen sözlerini
ama kıpırtısız gözlerini
ve döngüyü kısırlaştıran harflerini
cevapsız güldüm
sorularım kimsesiz
ben gitmedim
ruhumun sancılı bir dönemecinde burkuldu içim
provam kalmadı
repliklerim küflendi
ezberim bozuk
adımı sakladım hayat bilgisinden
incecik üşüdüm İzmir sokaklarında
ürktüm
bölünmüş uykulardan
düşlerin sağır oluşundan
talihsiz unutuşlardan
ben gitmedim
sevgili başağrım
rüzgarda Nazım sûreti
aşk ve şiir
hep yalnız
ben gitmedim
borçlandım geçikmiş eylemlere
yaraları okşayan yağmurlara
dağlara sığmayan yürüyüşlere
ve alın teri kokan ekmeğe
ve size
ve kendime
ben gitmedim
gitmedim...
biz dağlara sığmayan yürüyüşlere alın teri kokan ekmeğe borçlandık belkide kana borçlandık toprağın altındaki gitmedik
ama birileri dağların mağralarına ekmeğin ihanet kokanına gitti ve birileri gitti yarınlarımızı satarak bizi uçurumlara itti
ama bilmiyorlar ki biz her daim acının içinden doğan insanlarız ve uçurum kenarında açanları çiçeklerin en güzeli..
[...]
şiir, uzanıp almak için düşmeyi göze alabileceğimiz uçurum çiçekleri kadar güzeldi..
kalemin yüreğinden uzak kalmasın Nilgün abla
ben gitmedim ruhumun sancılı bir dönemecinde burkuldu içim provam kalmadı repliklerim küflendi ezberim bozuk adımı sakladım hayat bilgisinden incecik üşüdüm İzmir sokaklarında🤐😙😙😙
Kutlarım şairem yine Nilgün Arıkanın kaleminin farkıyla düşen güzel bir eser kaleminizin izi silinmesin Nilgün Şairem...👍😙😙