Ben Hiç Çocuk Olmadım
Öyle isterdim ki;
Ağır-aksak, tembel, gamsız
Bir zamanda yolculuk yapmayı.
Gönlümce yaşamayı,
Çocuğum diyebilmeyi...
Dağıtmayı kara bulutları,
Yükseltmeyi uçurtmamı
Ve arkasından bakmayı
Uzun uzun seyretmeyi,
Sevinç çığlıklarında kaybolmayı.
Öyle isterdim ki...
Belki hayal,
Belki yalan gelecektir size ama
Ben hiç çocuk olmadım,
Yıldızları sapanla vurup,
Topumla hiç cam kırmadım,
Kovamla küreğimle,
Bezden bebeğimle
Hiç oynamadım.
Bisiklete binmedim !
Evreni alıp avuçlarıma,
Evire çevire,
İşte benim dünyam demedim !
Hangi haritanın neresinde,
Hangi mevsimin ortasındaydım
Onu da anlamadım...
Ben hiç çocuk olmadım,
Ben hiç onu görmedim,
Yağmur yanaklarımdan
Billur masumiyetimden
Hiç öpülmedim!..
Bende,
Gölgeler güneşi döverdi !
06.11.2007 11:37:00
çok duygulandım okurken yuregıne saglık sevgıler
çocukluğun vazgeçilmez formatlarını yansıtmışsınız duygularınızla tebrikler
Belki hayal, Belki yalan gelecektir size ama Ben hiç çocuk olmadım, Yıldızları sapanla vurup, Topumla hiç cam kırmadım, Kovamla küreğimle, Bezden bebeğimle Hiç oynamadım. Bisiklete binmedim !
bize laf söyLemek düşmez...🤐 söylenecek her ne varsa hepsini söylemişsiniz...😏 tebrikLer..🙄