Ben Hiç Üşümeden Uyumadım

Masumdum, eski topraktık
Babam ölüm yatağında, anne ellerinde
Çıldıran ekmek yarası
Üstümde yıpranmış yorganım ayaklarım bu kesilir

Ben hiç üşümeden uyumadım
Gün doğarken umut saçarken gözlere
Yoksulluk pençesi yordu yüreğimi
Sızım sızım yaralar kaldı şimdi

Ben hiç üşümeden uyumadım
Ne parlak imajlar geçerdi gözümüzden
Ne de özenirdik özenirdik de
Boğazımızda kupkuru ekmek kokusu

Ben hiç üşümeden uyumadım
Nasıl da özlerdi ellerimiz ceylanın gözlerini sevmeyi
Cepte senelerden kalma yaşlı mendil
Damımdan tüter buz dumanı

Ben hiç üşümeden uyumadım
Hani gençliktir ister can, çocuksu arzular
Bir başına kalmışım şu kahpe dünyada
Savaşmak alnımda porlar

Ben hiç üşümeden uyumadım
Deli gibi göğsüm yüreğim ne de ağlardı
Aş evine giderken adımlarım utangaç
Midemiz kıvranır, ellerimiz zayıf

Deli gibi göğsümüz
Ben hiç üşümeden uyumadım
Alnım değdinde secdeye,eller tutsak göğe
Bir tek istek ve bir tek arzu

Allahım sıcak yere değsin yorgun sırtım
Üstüm üstüm sımsıcak sarılsın
Üşüyerek ölmek dokunur gözlerime
Ben hiç üşümeden uyumadım ...