Ben Karanfili Severim En Çok/Hem de En Kırmızısından

Ben Karanfili severim en çok;
Oya gibi işlenmiş yapraklarına,
Düşer utangaçlığım.
Al al olur sevdam.
Kan kırmızısı süzülür,
Göz pınarlarımdan.
Ah sevdam ah....

Ben karanfili severim en çok;
En kırmızısından!
Kıvrım kıvrım yapraklarında,
Dolanır ümitlerim.
Bir girdabın içindeymiş gibi,
Döner durur
Dertlerim,hüzünlerim,
Sevinçlerim!
İlle de sensizliğim!

Ben Karanfili severim,
En kırmızısından!
Bir deli çağlayan gibi
Süzülür sevdam yapraklarından.
Buram buram kokarım
Acıdan,dertten,kahırdan!
Terkedilmişliğim gelir aklıma
İlle de aldanışım
Varlığında!

Ben Karanfili severim en çok;
Özlemi getirir ayaklarıma
Hasreti yükler sırtıma,
Son veda gibi gelir salınışı,
Rüzgarlarda!
Saçlarımı süsler yokluğun,
Kırmızısında!
Sana koşarım.
İlle de can der gibi gelirsin
Son durağımda!

Ben karanfili severin en çok!
En kırmızısından.....

ŞUBAT 2004