Ben Kokan Tenin

Ay, ışığından mahrum bıraktı beni bu gece
Güneş küsmüş yıldızlara
Hüzün sarmış gökyüzünü
Gözlerim gözlerini görmedikçe


Mutluluk yaşadıklarımız kadar
Sevgiler yaşattıklarımız
Değerli olansa senin olmaktı dünya alemde
Ne savaşlar vererek kazandım seni
Kaybetme korkusuyla
Bir kez daha
Yeniliyorum şimdi zihnime


Yaşamak için sevdim
Sebeb sendin
Amaç sendin
Hayat sendin
Tüm korkularımdan sıyırıp aldın beni
Mutluluk tohumları ektin gülüşlerime
Şimdi kırmızı karanfiller açtı
Gamzelerimde


Yat yanıma sar beni yine
Yaşlanayım
Saklanayım
Sen olayım
Ben kokulu teninde


Avuçlarında kader
Çizgilerin yolcusu
Hayat dediğin
Nefes kadar
Aşk dediğin
Sol yanının sancısı
Gecelerce
Oysa ben
Kanımın ilk sende aktığında anladım
Seni nasıl sevdiğimi
Senelerce...