Ben Mahkumum Seni Sensiz Yaşamaya

Söz vemiştim kendime,seni unutmaya yemin etmiştim
İlk önce ismini dudaklarıma yasakladım
Ama yüreğime bunu anlatamadım

Şimdi dört duvar arasında,senin yokluğunda
İçimde mapus haline getirdiğim sevginle yaşıyorum
Bir kere duysadım o güzel sesini
Hiç olmazsa nefesini

Ama ben mahkumum seni sensiz yaşamaya
Zaten hep böyle olmadımı
Kaç kere gömüldüm zindan gecelere
Bir yudum sevgine susarken
Ben sana aç gezerken
En çok seni ben severken
Neden senin yanında ben değil
Hep eller vardı neden?