Ben Öldüm

Acının darası yok
Herkes içindeki yaranın derinliğini bilir







Bende bir zamanlar çok sevdim
Yalansız, riyasız hesapsız, kitapsız
Hem de adam gibi
Herkesi karşıma alacak kadar
Ve asla sevdama ihanetin dudakları ve gözleri değmedi





Sen sevdanın zemheri ayazı
Yarım asırlık bir ömür de
Yüreği bir kez kavradı aşkın büyülü eli
Toprak ayaklarımın altında eridi!
Her şey mavi ve pembeydi
Kalbimi ilikledim kalbine için için yandım
Bildiğim tek gerçek vardı
Yüreğim seni çok sevdi





Sonrası mı? Kızılca kıyamet!
Cenneti gözlerinde tavaf ettiğimde oldu
Mahşeri yaşadığımda!
Sevmek bile bile ateşe yanmak mıydı?
Cenneti de, cehennemide sende yaşadım.





Sevdasını kıble bilip dara durduğum
Şimdi yoksun!
Ayrılığın yitik çölünde sen/sizim
Yalnızlığımın kalabalığında
Emanetlerine sarılıp yürek doldurdum
Teni sen kokan
Gözlerine baktığımda içime sen akan
İki yavru ceylanla avundum





En çok sevip, güvendiğimdin
Sende derinden yaralayıp, yarım bıraktın
Sen gülen yüzüm, mutluluğa dokunan yanım
Sen gittin
Ben öldüm!